Voor Marcella

24 Februari 2011, Senggigi, Lombok

Lieve zus,

Nou, daar zitten we dan. Jij bent helemaal daar en ik ben helemaal hier, mijlenver bij elkaar vandaan. Ik zou weleens willen weten hoe ver precies, zou dat niet interessant zijn. Het gekke is dat hoe verder ik reis vanaf thuis, de plek waar we elkaar twee jaar geleden voor het laatst gezien hebben, hoe dichter bij me je lijkt te zijn. Misschien komt dat door de vele prachtige vlinders die ik hier overal zie, in alle soorten, maten en kleuren en die me allemaal aan jou doen denken. Ik denk dat jij wel zo’n mooie zwarte zou willen zijn, met subtiele lichtblauwe stipjes op je vleugels. Of misschien zijn het juist wel de vele tempels die me aan jou doen denken, vol met boeddhabeelden en altaartjes, dat zou jij ook mooi hebben gevonden. Overigens zou deze reis verder niet jouw ding zijn geweest hoor. Je moest eens weten hoe sommige hotels er uit zien waar we in slapen. Of wat denk je van die treinreis van 15 uur in Vietnam, met die honderden kakkerlakken. Iiieee! Weet je wat soms ook irritant is? Dat je een jaar lang steeds dezelfde kleren moet dragen. Daarom ga ik soms stiekem toch maar een beetje winkelen hoor.

Nou ja, dat weet je natuurlijk allemaal wel want je reist met me mee, dat hebben we twee jaar geleden zo afgesproken.

Ik wou eigenlijk alleen even hallo zeggen en zeggen dat ik je mis. Ik hoop dat het je goed gaat. Hier is in ieder geval alles oké.

Heel veel liefs,
Je zusje

P.s. Ed mist jou ook en zegt ‘hoi’
P.s.P.s. Wist je dat er op Pulau Bintan, dat kleine Indonesische eilandje onder Singapore, gewoon een Club Med zit??? Worden wij aan de ene kant van het eiland aangegapen door de lokale bevolking alsof ze nog nooit een westerling hebben gezien, aan de andere kant van het eiland zit gewoon een Club Med!
P.s.P.s.P.s. Je mag vandaag best mijn telefoon weer eens een beetje saboteren hoor.