Johannesburg-Tofo

Bom dia!

Hier dan eindelijk een berichtje van ons! We zijn nu bijna een week onderweg en hebben nog geen toegang tot internet gehad (!). Ik zal bij het begin beginnen...

Vorige week vrijdag na een goede Air France vlucht aangekomen in Johannesburg. Hier zijn we opgehaald door het autoverhuurbedrijf en hebben we een uitgebreide uitleg gehad over de 4WD die we gehuurd hebben. Het is een Nissan X-Trail, een mooie wagen met als enorm voordeel een groot dakraam wat open kan, waardoor je vanuit het dak goed foto's kan maken tijdens de game drives. Super! Na de uitleg zijn we richting het noorden gereden. Je kan in de omgeving van Johannesburg goed zien dat men zich aan het voorbereiden is voor het WK: er zijn overal wegwerkzaamheden aan de gang. Na een rit van ruim 4 uur zijn we ergens gestopt voor de lunch en na de lunch zijn we doorgereden naar de stad Tzaneen. Hier hebben we boodschappen gedaan omdat we de volgende dagen in een lodge zouden verblijven zonder restaurant. Best wel nietsvermoedend liepen we een Spar in waar het krioelde van de mensen. Het viel ons al gauw op dat we de enige blanken waren en na afgrekend te hebben kwam er buiten een blanke Zuid Afrikaan op ons af om ons te waarschuwen dat we teveel op toeristen leken en op moesten passen op onze tassen enzo. Nu zal dat wel nodig zijn, maar we voelden ons geenszins bedreigd of ongemakkelijk eerlijk gezegd. Vanuit Tzaneen zijn we naar het prive reservaat gereden waar we twee nachten accommodatie geboekt hadden: Ndzalama Wildlife Resort. Eenmaal aangekomen bleek dat er geen andere gasten waren en dat we de hele lodge voor onszelf hadden! We hadden 2 luxueuze chalets geheel in Afrikaanse stijl, met apart toilet, badkamer en buitendouche. Echt geweldig. Er was een gezamelijke ruimte met grote keuken, een kampvuur en een braai (bbq). Na deze lange dag hebben we eerst een heerlijke douche genomen in de buitendouche met op de achtergrond het gebrul van leeuwen, om vervolgens heerlijk vlees op de braai te gooien en in een hele diepe slaap te vallen...!

De volgende ochtend hebben we heerlijk uitgeslapen en rustig ontbeten onder het genot van veel leeuwengebrul in de verte. Na een korte wandeling in de buurt van de lodge zijn we naar het plaatsje Letsitele gegaan. Een klein dorpje waar we boodschappen hebben gedaan, fruit hebben ingeslagen en wijn en bier natuurlijk :-) Op de terugweg naar de lodge hebben we veel wild gespot, tegen alle verwachtingen in, omdat het midden op de dag was en de meeste dieren zich dan heel rustig houden. Na de lunch hadden we een game drive geboekt en hebben we een uur of drie door het reservaat gereden. Helaas zagen we bijna niks, behalve heel veel hele enge giftige spinnen. Wel heeft de gids ons naar een leeuwen-breeding-project gebracht waar we gigantische leeuwen hebben gezien. Achter een hek weliswaar, maar toch indrukwekkend. Tijdens de game drive begon het al wat te regenen maar gelukkig konden we 's avonds toch nog de braai aansteken voor een heerlijke maaltijd.

We zouden om 06.00 uur 's morgens weer een game drive maken maar het regende zo hard dat dat helaas niet door ging. Daarom zijn we na het ontbijt richting onze tweede accommodatie gereden in het Kruger Park. Eerst nog bij de ingang boodschappen gedaan in een Spar waar alleen maar blanken waren (en waar veel meer exclusieve producten te krijgen waren en alles heel georganiseerd was; best wel raar). Voor 2 dagen vlees, eten en drank ingeslagen want we zouden voorlopig geen supermarkt meer tegenkomen. Gelukkig klaarde het weer goed op. Eenmaal door het Kruger Park mag je maar maximaal 40/50 km/h en rijdt je al 'game drivend' naar de volgende lodge. Hier hebben we best lang over gedaan maar we hebben veel wild gezien, waaronder een kudde olifanten, nijlpaarden, buffels, giraffen, wildebeest, zebra's, een kameleon, visarend, hamerkop, schildpad, etc. Gaaf! Hele mooie foto's gemaakt door ons open dak :-) Na aankomst in onze accommodatie 'Letaba Lodge' was het weer redelijk opgeklaart en zijn we de dag geeindigd met een heerlijke braai (hoe origineel :-))

Maandag zijn we om 06.00 uur opgestaan en hebben we zef een game drive gedaan. Wederom heel veel wild gezien, waaronder ook waterbokken (die hebben een hele rare witte schietschijf op hun reet), een hele stapel schildpadden, maar ook giraffen, zebra's en olifanten op de weg. Heel indrukwekkend om ze van zo dichtbij te aanschouwen! 'S middag hebben we heerlijk geluierd en met de verrekijker vanaf de lodge de Letaba River afgespeurd op zoek naar meer wild. Vooral nijlpaarden en wat krokodillen gespot. Vanaf een uur of 2 zijn we weer in de auto gesprongen voor een game drive (uiteindelijk draait het daar toch om in deze parken) en hebben we wederom veel wild gespot. Omdat de regentijd net achter de rug is, is het enorm groen en is het wel zoeken naar wild, toch hebben we al veel gezien. Helaas nog geen leeuwen, luipaarden en cheetah's, maar we hebben nog wat dagen in de bush in het verschiet! De omgeving is werkelijk prachtig groen, echt heel mooi. Na de game drive hebben we natuurlijk weer gebraaid :-)

Hebben we nog iets anders gedaan dan game driven en braaien? Jazeker! Dinsdagochtend werden we wakker door het gebrul van nijlpaarden en zijn we onderweg gegaan naar Mozambique. Omdat we geen idee hadden van de weg- en douane omstandigheden zijn heel vroeg vertrokken. We zijn al 'game drivend' door het Kruger Park naar Giriyondo border gereden. Heel gek, in het Kruger Park is er een grens naar Mozambique, hier loopt het park over in 'Limpopo National Park'. Hier willen ze in de toekomst 1 park van maken. Net voor we bij de grens met Mozambique aankwamen rende er een groep impala's voor de auto uit, een prachtig gezicht met het groene landschap en de blauwe lucht. Eenmaal bij de grens aangekomen moesten we allerlei kantoortjes in. Eerst een kantoor van de Zuid-Afrikaanse douane. Toen een kantoor om het 'exit permit' te laten zien voor Kruger Park. Toen de 'vehicle inspection' (dat was meer papierwerk). Vervolgens loop je naar de Mozambikaanse douane. Hier moesten we wederom wat papierwerk invullen. Een beambte zat achter de balie een boek te lezen, de ander controleerde de paspoorten. Uiteraard zijn we wat geld afhandig gemaakt, we weten niet of dat 'officieel' de bedoeling was, maar het was niet veel, dus vooruit. Vervolgens het kantoortje in voor de entree van Limpopo NP en hups, klaar! Na een half uur reden we dan de poort door naar Mozambique, over een onderharde weg. De weg viel ons mee. Het was onverhard dus je kan er niet heel hard rijden, maar het was goed te doen. In de oorlog die 20 jaar in Mozambique heeft gewoed is veel wild afgeschoten. Meer dan wat impala's hebben we daarom niet gezien. Ze willen nu Kruger NP en Limpopo NP samenvoegen, en zijn ook bezig weer wild uit te zetten in Limpopo. In de toekomst zou er dus meer wild moeten zijn. We passeerden ook veel dorpjes in Limpopo. Hutjes van klei en steen en hout en riet. Veel vrouwen die het land verbouwen en mannen die op hun luie reet onder een boom liggen (ja, hier is veel discussie over in de auto :-)) Alle mensen zwaaien en zijn heel vriendelijk, zijn natuurlijk niet gewend 4 blanken in hun dorpjes te zien. Na ca. 3 uur kwamen we aan in 'Massingir'. Hier reden we over de 'Massingir dam', een dam van 5 kilometer lang die vrij nieuw is. Hierna was het nog ca. een uur langs dorpjes en over zandwegen naar onze accommodatie 'Covane Lodge'. Hier moet ik natuurlijk wel wat over vertellen. Covane Lodge is opgezet door dorpsmensen in samenwerking met de Zwitserse liefdadigheidsorganisatie Helvetas. De lodge wordt gerund door de plaatselijke bevolking en alle inkomsten gaan daar ook naartoe. Ik had geprobeerd via mail en fax een reservering te maken maar dat was natuurlijk niet gelukt. Ik had wel gebeld om een reservering te maken maar die man zei steeds: 'yes, yes, ok' aan de telefoon dus dat is recipe for disaster. Eenmaal over alle zandwegen aangekomen bij de lodge, wist men dus niet van onze komst. Gelukkig waren er verder geen gasten en was er voor ons een huisje vrij. Van beton, met twee slaapkamers en een badkamer. We werden hartelijk ontvangen door twee jonge knullen. Eenmaal in ons huisje bleek dat we geen stroom en geen water hadden. Bij navraag bleek dit te kloppen: de generator was stuk en die moest water uit het meer via een tank naar de huisjes pompen. Gelukkig was het tegen de 40 graden en hadden we al een flink stuk gereden. Wat je dan doet? Op bed liggen en je niet veroeren (Ed) op een stoeltje voor het huis gaan zitten en een boek proberen te lezen (Ans) of op een krukje gaan zitten voor het 'restaurant' en voor je uit staren (Rob). Na een paar uur hebben we de zonsondergang over het meer bekeken en de jongens kwamen koffie brengen. Lief! Gelukkig kwam de manager die men beloofd had te bellen en die heeft de generator laten fixen waardoor er na een uur of 6 toch nog stroom en water was. Fijn! Er werd een kip voor ons geslacht en na een heerlijke maaltijd van gebraaide kip, rijst en salade hebben we gauw een korte douche genomen om om een uur of 9 naar bed te gaan. Klamboe eroverheen, niet veroeren en hopen dat je 's nachts niet naar de wc hoeft, want de generator werd om 10 uur weer uitgezet en bleef tot de volgende ochtend half 6 uit.

Na een redelijke nacht en een lekker ontbijt hebben we gedag gezegd aan alle aardige mensen van de lodge en zijn we gaan rijden richting de kust. Eerst gestopt bij de pinautomaat van het eerste echte dorp. Hier probeerden we het maximale te pinnen. 80 euro, waardoor het zaakje natuurlijk op hol sloeg en er helemaal geen geld uit kwam. De bankmanager moest er aan te pas komen, er werd wat gerommeld met de machine maar het mocht niet baten, we moesten opnieuw pinnen. Gelukkig kwam er nu wel geld uit. Na een half uur konden we eindelijk verder. Langs kleine dorpjes over onverharde wegen, alle mensen en kinderen zwaaien en lachen, wat een geweldige ervaring. We kwamen behoorlijk slechte stukken weg tegen maar het was te doen. Eenmaal bij de hoofdweg aangekomen, was de weg verhard. Eerst een heel goed stuk, later werd de weg slechter en slechter tot er helemaal geen weg meer was! Er zitten hier soms zoveel gaten (potholes) in de weg dat we al slingerend over de weg rijden. We rijden soms ook rechts in plaats van links. Soms omdat Rob vergeet dat men hier links rijdt (meestal 's morgens) maar meestal omdat er zulke enorme gaten in de weg zitten, of de weg links gewoon niet meer een weg is, dat rechts rijden gewoon veiliger is. Als er dan een tegenligger komt slinger je gewoon weer terug de linker zandgreppel in. Nou, op een gegeven moment hield de weg dus helemaal op en moesten we 35 kilometer over een zandweg. Dat was best een avontuur. Overal wegwerkzaamheden, vrachtwagens, mensen die aan alle kanten inhalen. Vermoeiend maar wel gaaf!
Uiteindelijk kwamen we in de loop van de middag aan in onze accommodatie: Nascer do Sol. Een huis vlak op het prachtige, prachtige witte strand, met een fijne douche en een restaurant met koud bier en heerlijke gerechten. We zijn meteen de zee ingedoken en de avond geeindigd met een heerlijke maal!

Vanmorgen opgestaan voor de zonsopkomst op de Indische Oceaan, prachtig!! Heerlijk ontbeten en op weg naar Praia do Tofo, waar we nu zijn. De wegen waren meestal heel slecht, sommige stukken zijn gerenoveerd. Al met al een pittig ritje, maar we genieten er enorm van. Het is allebehalve saai! We hebben in deze accommodatie 2 rieten hutten, erg leuk. De lodge ligt aan een prachtig wit zandstrand. Het is warm, tegen de 40 graden. Maar we genieten volop. Mozambique is een prachtig land met fantastische mensen. Alle dingen waar we voor zijn gewaarschuwd, gebeuren niet. We hebben al talloze controleposten van de politie gepasseerd, zelfs 1x vrijwillig gestopt (omdat ze ons nooit stoppen ;-)) maar ze willen ons niet afzetten en geen geld. Mensen zijn behulpzaam en we voelen ons misschien nog wel veiliger dan in Zuid-Afrika. We vinden het top!

We zullen moeten zien of we nog een keer internet tegenkomen, je struikelt er hier niet bepaald over. Geen nieuws is goed nieuws en anders update ik jullie weer na de vakantie.

Ate logo!