(nog steeds in) Bangkok!

6 Januari 2011, Bangkok

Bangkok? Bangkok? Ja, we zijn nog steeds in Bangkok!

Als je plannen maakt voor een wereldeis neem je jezelf heel veel dingen voor. Zo neem je je voor niet te stressen, het rustig aan te doen, altijd te genieten en wij namen ons ook voor dat als we het ergens naar ons zin zouden hebben, langer te blijven. In de praktijk blijkt er erg weinig van deze voornemens terecht te komen. Uiteraard genieten we. En proberen we het rustig aan te doen, maar dit lukt niet altijd. Ook blijkt, dat als we het ergens naar ons zin hebben en langer ergens blijven, iets in ons zegt dat we niet te lang op bed moeten blijven liggen omdat dat zonde van de dag is. En dat we vooral iets moeten gaan bekijken. En als we daar mee klaar zijn, dat we dan naar de volgende bestemming moeten reizen, om geen tijd te verliezen. Je kan je dus nog zoveel voornemen, als je op reis bent blijken je verstand en gevoel continue in conflict. Hoezo geen stress?

Zo zouden wij nu doorreizen naar het zuiden van Thailand om een week lang diverse plekken aan de kust te gaan bekijken. Maar we hebben geen zin om door te reizen. We hebben geen zin om elke twee dagen onze tas te pakken. En we hebben het wél naar ons zin in Bangkok. Daarnaast hebben we een party-jetlag van een week lang feesten en zijn we heel erg moe. We hebben dus besloten te blijven waar we zijn. Zo kunnen we op ons gemak bijkomen en ons nog even thuisvoelen in Bangkok. En: aangezien we alles toch wel gezien hebben, hebben we onszelfs streng toegesproken en gezegd: we hóeven niks te doen, we mogen best een beetje relaxen. Dat hebben we ook wel nodig na de afgelopen week…

De afgelopen dagen waren weer super! Afgelopen zondag zijn we naar de weekendmarkt gegaan. Deze gigantische markt is bekend als de beste winkelplek in Bangkok en is echt gi-gan-tisch. We hadden een hele lange boodschappenlijst en na 5 uur winkelen (!) hadden we het meeste van het lijstje gevonden. Nu alles nog naar huis sturen :). ’S avonds ontmoetten we Natalia en Konrad en hebben we een tourtje gedaan langs allemaal straatstalletjes voor het avondeten. Een vleesspies hier, een papaya-salade daar, een noedelsoepje als hoofdgerecht en een ijsje toe. We wandelden nog wat door de straten van Bangkok, dronken een biertje en gingen op tijd naar bed.

Maandag was Natalia jarig. Eerst kopen Edwin en ik een cadeautje voor haar bij de drogist. Ik vraag de ‘dame’ achter de kassa het cadeautje in te pakken en met diepe mannenstem zegt ‘ze’: ‘off course, no problem’. Ladyboy! Die zie je hier heel veel. Je weet vaak alleen pas dat het een man is als ze beginnen te praten, het zijn vaak echt heel knappe vrouwen :). Hierna gaat Edwin zijn eigen ding doen en ontmoet ik Natalia. Ze wilde graag naar de kapper (niet altijd bij de hand als je reist), dus we hadden om 3 uur afgesproken bij het ‘Chit Lom’ (Shithole in ‘onze’ volksmond) Skytrain Station. We liepen richting het grote shoppingcentre ‘Centralworld’ waar Ed en ik eerder een goed uitziende kapperszaak ontdekten. Niet alleen werd Natalia d’r haar gewassen, ze kreeg ook een hoofd- en nek massage. Het duurde zo lang dat ik dacht: ‘dat wil ik ook!’ en ik meldde me ook aan voor een knipbeurt. Het is ongelooflijk wat je krijgt voor 11 euro.Niet alleen wordt je ruim 15 minuten uitgebreid gewassen en gemasseerd, ook voor het knippen en stylen neemt men uitgebreid de tijd. Na ruim een uur begaven we ons met nieuw haar naar Starbucks voor koffie en taart; het is tenslotte Natalia haar verjaardag. ’S Avonds onmoetten we de mannen en eten we in een gezellig Japans restaurantje. Hierna gaan we in een lokale kroeg zitten om te drinken op Natalia d’r 30e verjaardag. Je ziet niet veel kroegen in Azië. Deze lijkt wel echt op een kroeg. Ze hebben er zeker geprobeerd wat van te maken en de 70’s en 80’s hits vliegen ons om de oren. Het is ook redelijk betaalbaar en we drinken Breezertjes en Wodka Redbull. Nadeel van deze lokale kroeg? Hurktoilet (ook nog eens verhoogd….#$%^^%$ Dat kan alleen maar bedacht zijn door een man!). De eerste keer gaat nog wel. Maar naarmate je meer drinkt wordt het steeds lastiger om; A) rechtop te blijven staan; B) te hurken zonder om te vallen; en C) te plassen zonder te knoeien. En dan zeggen ze dat het hygiënischer is dan een gewoon toilet???

Rond een uur of half twee taaien we af en gaan we terug naar het hotel. We leven ondertussen in een heus-party-ritme: van 3 uur ’s middags tot 3 uur ’s nachts. Als de volgende ochtend dan ook de wekker gaat voor het ontbijt, zijn we nog heel erg moe. Gelukkig hebben we verder ook niet echt plannen. We brengen een bezoekje aan het station om ons reeds aangeschafte treinticket om te boeken naar 12 januari. Daarna brengen we een bezoekje aan ‘Silom’, de gaybuurt van Bangkok, grappig om doorheen te lopen. ’S Avonds gaan Konrad en Edwin op avontuur in Bangkok. Ze blaten al een week lang dat ze naar een ping pong show willen en Natalia en ik werden het zo zat dat we zeiden: ‘gá dan!’. Waar de mannen op de avond van 4 januari precies zijn geweest, dat moet je Edwin zelf nog maar eens vragen. Ze hebben in ieder geval heel veel lol gehad!

Natalia en ik houden het rustig. Allereerst vinden we een fantastisch Japans restaurant: Shabushi! Hier hebben ze een sushi-buffet, maar ook Shabu Shabu: diverse ingrediënten die op bordjes op een lopende band langskomen en die je kan koken in je eigen pot soep. All you can eat (& drink!) voor maar 7 euro: we eten ons helemaal klem aan al dit Japanse lekkers. Hierna drinken we ergens koffie en lopen we door het gebied bij Siam Square langs de diverse straatstalletjes waarna we de Skytrain nemen naar het gebied bij ons hotel. We drinken (heel verantwoord!) een fruitsapje en tegen 12 uur breng ik Natalia naar de Skytrain voor de rit naar haar hotel. Rond middernacht kom ik thuis, surf ‘es wat op het internet en een uur later komt Edwin ook thuis. Rooie oortjes? Welnee! Vooral veel humor en erg gelachen met Konrad. Dat vertelt ‘ie misschien nog wel een keer…

Gisteren was de laatste dag samen met onze Duitse vrienden; zij reizen vandaag naar Koh Chang. Laatste meiden-activiteit: pedicure!! Ik ontmoet Natalia op Siam Station en we lopen eerst naar Centralworld voor koffie bij Starbucks. Hierna lopen we richting Siam Square en na een beetje zoeken vinden we een winkeltje waar we terecht kunnen voor een pedicure. We mogen plaatsnemen in een grote stoel die onze rug masseert. Onze voeten krijgen een poedelbadje en worden gewassen, gemasseerd, teentjes krijgen een pedicure en een kleurtje (of drie kleurtjes eigenlijk en glittertjes) naar keuze. Terwijl wij lekker zitten te kletsen worden onze voetjes steeds blijer en krijgen we een drankje aangeboden. Er loopt zoveel personeel om ons heen dat het een beetje verwarrend is; we laten het maar over ons heen komen. Als we na een uur klaar zijn en afrekenen roepen de meisjes ineens: ‘Happy New Yealll!!’ en drukken ons allebei een gigantische zak koekjes in de handen. We bedanken, zeggen gedag (één en al gebuig en handen vouwen en kap-koen-káááaaaaa) en vinden het zo lief dat we iets terug besluiten te doen. We halen een tas vol cakejes en brengen die langs. Gevolg: weer een heleboel gebuig en handen vouwen en kap-koen-kááááaaa en heel veel lachende gezichten! Helemaal blij met onze mooie tenen lopen we naar het Japanse restaurant voor een laatste keer Sushi en Shabu Shabu; dit keer met de mannen erbij. Helaas staat er een gigantische rij. Natalia en ik weten nog een ander filiaal en we besluiten daarheen te lopen. Even later smullen we weer van heel veel Japanse lekkernijen, de mannen vinden het ook wel wat, al die langskomende gerechtjes en heerlijke sushi.

Na dit heerlijke maal nemen we afscheid van onze vrienden. Zoals het nou eenmaal gaat bij reizen ontmoet je heel veel fantastische mensen, van wie je vroeg of laat ook weer afscheid moet nemen. Hoe dan ook zullen we elkaar weer zien; of dat nou in Indonesië, Australië, Zuid-Amerika of Europa zal zijn. We hebben een geweldige week gehad met z’n vieren maar zijn allemaal ook heel moe. Ed en ik hebben ons voorgenomen eerst van de party-jetlag af te komen. Ietsje vroeger naar bed en er ietsje vroeger weer uit om weer in een normaal ritme te komen. We zijn langzaam aan het inlezen voor Maleisië en Indonesië. Als we volgende week woensdag vertrekken uit Bangkok hebben we nog ongeveer acht weken voor Maleisië en Indonesië. Omdat we er echt van willen genieten en niet willen haasten slaan we Borneo over en doen we dat een andere keer. Het is heel simpel: je kan niet alles zien. En nu kunnen we onze tijd nemen voor Indonesië en er ook nog ergens een poosje uitrusten. Want dat zullen we hard nodig gaan hebben.

Maar eerst: nog een weekje bijkomen in Bangkok!