See no shit - Hear no shit - Take no shit

Creools voor beginners:

gud aftanoon = goedemiddag
aarait = ok, dankjewel
ah sari = sorry
ih noh matta = het maakt niet uit
ah tosti = ik heb dorst

Uitspraken die ons ook nog opvielen in Belize:

'See no shit
Hear no shit
Take no shit'

'Betta no litta'

'Go slow'

'Aairit man???'

'Unda da watta'

We moeten nog een beetje wennen aan het creools! Het lijkt een beetje op een verbastering van het engels maar het is nog best moeilijk te verstaan. Als je een poging wilt doen om het uit te spreken, pak dan bovenstaand lijstje, zet je grootste zululip op en oefenen maar! Edwin kan het na de vakantie wel voor doen :-)

Nu weer terug naar de orde van de dag! Zondag was een beetje een rommelige dag. We wilden op een (hele dag)snorkeltour maar dat was allemaal lastig lastig en ze hebben hier geen haaaaast dus we moesten nog maar eens terugkomen etc.etc. Ondertussen was Edwin 's morgens door een teek gebeten (waarschijnlijk meegenomen uit Guatemala) en wilden we nog even op het internet checken of we actie moesten ondernemen. De medical clinic is hier gesloten op zondag en we hadden het vermoeden dat internet sneller uitkomst zou bieden. Uiteindelijk valt het gelukkig mee allemaal. Maar goed, die snorkeltour ging niet dus uiteindelijk hebben we wel een halve dag - snorkeltour kunnen doen. Opgehaald met een speedbootje, naar het rif en snorkelen maar! Het zicht is ontzettend goed hier en we hebben echt prachtige vissen gezien! Er waren drie stops tijdens de tour en de tweede was bij een plek waar veel pijlstaartroggen en haaien zitten. We jumpten in het water en het zag -letterlijk- zwart van de pijlstaartroggen. En geen lullige jongens maar echt, hele vette pijlstaartroggen. Edwin ging naar hartelust los met de onderwatercamera maar Lisette wist niet hoe snel ze weg moest zwemmen. Het waren er wel 20 of 30 en die beesten zijn echt imposant! Wat wel jammer is, is dat ze gevoerd worden door de jongens op de boot en daarmee is het natuurlijke er wel een beetje af. Bij de derde stop hadden ze gelukkig geen roggen en konden we weer lekker snorkelen. Al met al een prima middag, eindelijk weer wat onderwaterwereld gezien! Na de tocht kwamen we wat mensen tegen die eerder in dezelfde bus vanuit Guatemala zaten en die vroegen of we zin hadden om een biertje te gaan drinken in een relaxte tent aan het uiteinde van het eiland. Dat was hartstikke gezellig en daarna zijn we nog naar een 'full moon party' geweest. Hier werd door vele 'locals' over gesproken en we waren eigenlijk toch wel heel nieuwsgierig. Dus op naar de boot en door het donker in de speedboot naar het noordelijke eiland gevaren. (Caye Caulker is ooit door een orkaan in tweeen gespleten en bestaat nu uit twee eilanden.) Eenmaal aangekomen bleek het een beetje een vaag feestje met TE veel blatende amerikanen aan de bar met TE veel geld. Die heb je hier veel trouwens, blatende amerikanen. (Lekker makkelijk natuurlijk want je kan hier in US$ betalen en ze praten engels). De locatie was verder wel mooi, met een kampvuur op het strand en een soort afrikaanse band die leuke muziek speelde. Uiteindelijk was het niet wat we ervan gehoopt hadden maar hebben we lekker een biertje gedronken en zijn we in de boot gesprongen voor het nachtelijke ritje terug.

De volgende ochtend zijn we tegen half 9 naar het vliegveld gelopen. Om 5 over half 9 waren we er en hebben we 'ingecheckt' voor onze vlucht naar Belize City. D.w.z. dat je zegt dat je er bent en je dan een stuk pastic krijgt waar 'boarding pass' op staat. Na een half uurtje landde het vliegtuig (type 'Grand Caravan'), stapten we in en stegen we snel op over de caraibische zee. Prachtige vergezichten en 10 minuten later landden we in Belize City!
Belize City was vroeger de hoofdstad van Belize maar door de gedeeltelijke verwoesting van een orkaan hebben ze de hoofdstad verplaatst naar Belmopan. Nu is Belize City al oeverloos saai, Belmopan heeft maar 8000 inwoners en is eigenlijk ook maar een gehucht. We hebben wat rondgelopen en rondgekeken en zijn toen maar weer teruggegaan naar de boot die ons in 3 kwartier weer naar Caye Caulker bracht. Wat trouwens wel opvalt is dat iedereen zo aardig is hier. Mensen spreken je midden op straat aan om te vragen hoe het met je gaat. Zonder bijbedoelingen. In Nederland doen we dat niet meer. Wij denken dan ook steeds: 'wat moet die gek van ons???' maar ze zijn gewoon oprecht vriendelijk en relaxed.

's Middags hebben we nog in de hangmat gehangen en genikst en aan het eind van de middag onze gehuurde fietsjes gepakt en boodschappen gedaan voor onze avondmaaltijd. Lekker makkelijk.

Vandaag gingen we dan eindelijk op onze (hele dag)snorkeltour! Om 10.30 uur zeilden we met 2 rasta's en nog een hussie toeristen de Caribische zee op. Gelukkig was er geen schaduw op de boot dus we zijn nu echt een beetje rood/bruin maar dat werd ook weleens tijd. De eerste stop was redelijk ok, wat rondgesnorkeld en mooie visjes en koraal gezien. De tweede stop was weer bij een stingray/shark stop en Lisette weigerde pertinent in het water te gaan.
Maar goed, dit is Belize en de rasta-man zei (zululip op!): Coom ooon woman! You have to enjoy the day! They won't eat ya! Coom oon, unda da watta!!!!
En dus, op hoop van zegen, Lisette het water in. Edwin was ondertussen al weer flink foto's aan het maken en het was veel minder eng dan de eerste keer want er waren maar 2 roggen. Wel waren er mega tonijnen en we hebben een enorme zwarte vis gezien, die moet meer dan een meter lang zijn geweest. Verder hebben Ed en ik nog een paar keer een haai gezien (eindelijk!!!!). Bij de derde duik zagen we een enorme zeeschildpad. Dit was echt waanzinnig want we hingen maar een paar meter boven het beest en die zat lekker aan het zeegras te knabbelen en zijn ding te doen. Het licht was prachtig en totaal in de ban van dit enorme beest (moet ook bijna een meter lang zijn geweest) vergaten we de groep en moesten we nog hard doorzwemmen!

Een van de rasta's was al van de boot gesprongen om enorme schelpen op te vissen en op de terugweg haalde hij de dieren eruit en heeft ze aan stukken gehakt. We weten het Nederlandse woord niet maar het zag er heel ranzig uit maar was heel lekker. Ook kwam de rumpunch te voorschijn en werd de radio nog wat harder gezet en zeilden we rustig terug naar Caye Caulker. Onderweg hadden we nog een prachtige toegift van twee dolfijnen die met de boot meezwommen. Helemaal te gek.

Vanavond en morgen nog even lekker chillen in de hangmat voor we weer doorreizen naar Mexico!! Aairait!!