One Night in Bangkok...Happy New Year!!

31 december 2010, Bangkok

Bangkok voelt als thuiskomen. Genieten na vier maanden van reizen en nieuwe indrukken opdoen. We kennen de stad, hoeven niet meer te zoeken, hoeven niet meer alles te bekijken, maar kunnen genieten van alle leuke kanten van deze bruisende stad. We vallen daardoor wel in herhaling, maar we vinden het eigenlijk alleen maar leuk.

De eerste dag slapen we lang uit, eten ons gigantische ontbijt en pakken ’s middags de Skytrain naar Siam Square. Hier zijn de grote warenhuizen, hier krioelt het van de mensen op straat. De week ervoor waren we nog te overdonderd door al deze luxe na het arme Cambodja en Laos en konden we er niet echt van genieten. Dit keer gaat het ons prima af. We eten wat, winkelen wat, sjokken wat rond en besluiten te gaan dineren in het Hard Rock Café. Veels te ver over ons budget maar LEKKER. Westers eten, westerse muziek, oh, wat missen we onze eigen, normale muziek. Heerlijk! Hierna gaan we terug naar het hotel. We willen een film lenen bij de receptie om op onze flatscreen te kijken, maar er zijn heel veel mensen online op Skype en we zitten uren met thuis te bellen. Veel gezelliger dan een film!

Op de tweede dag pakken we de Skytrain naar de rivier. Het leuke van de Skytrain is dat hij over de straten van Bangkok suist; het is een feest om tussen de wolkenkrabbers naar het leven beneden te turen. Eerst gaan we plassen bij het Shangri-La hotel. Dat is een nieuwe hobby, plassen bij dure hotels. Het is heel simpel:
Stap 1: straal zelfvertrouwen uit en doe net of je er een kamer hebt;
Stap 2: vouw je handen voor je borst, buig licht naar voren en roep ‘Sawasdee-kaaaaaaaaa’ tegen de portier als hij de deur open houdt;
Stap 3: loop door de lobby alsof je weet waar je heengaat;
Stap 4: scan de ruimte en check waar de wc’s zijn;
Stap 5: loop ernaartoe;
Stap 6: gebruik wc, handoekjes, zeepjes, luchtjes etc;
Stap 7: loop naar buiten, je handen voor je borst, buig licht naar voren en roep ‘Sawasdee-kaaaaaaaaa’ tegen de portier als hij de deur weer voor je open houdt

Eén groot feest. Na dit plasbezoek pakken we de ferry over de rivier. Alweer in herhaling maar eenmaal in Bangkok moet je gewoon even over de rivier varen. We stappen uit bij de Grand Palace en Wat Pho, die we niet nog eens gaan bezoeken dus we lopen erlangs richting China Town.

China Town verveelt nooit, hoe vaak je er ook komt. We lopen over de bruisende markt vol prullaria, drinken koffie en kijken onze ogen uit. Als we het zat worden springen we in een knalroze Barbie-taxi en komen direct vast te zitten in het drukke middagverkeer van Bangkok. Geeft niet, we zitten in de airco en we hóeven niks. En de taxi kost net zoveel als het openbaar vervoer, dus voor die paar euro hoef je het ook niet te laten. Eenmaal terug in het hotel gaan we lekker even bij het zwembad liggen op de 9e verdieping van ons hotel. Er is iets heel fijns aan zo’n zwembad met om je heen alle torenflats die overal bovenuit steken. Na ons zonne-uurtje gaan we naar de kamer en zien we dat Natalia en Konrad in town zijn. We maken ons klaar voor de avond.

Om 20.00 uur zien we Natalia en Konrad in de ‘German Beer House’ onder ons hotel. Ze hebben een taartje bij zich met een kaars, nog voor mijn verjaardag. Ook krijg ik een haarband met een grote lichtgevende strik, een fles wodka-mix en een bierstubbie met de tekst ‘no money, no honey’, een veelgehoorde leus in Azië. We drinken een biertje, gaan eten in een Thais restaurant en vragen ons af waar we nu zouden moeten gaan drinken.Bangkok is duur, heel duur. 3 of 4 euro voor een klein flesje bier is geen uitzondering, belachelijk, zelfs voor Europese begrippen. Gelukkig zijn er kleine mini-straatbarretjes die rond een uur of 8 overal omhoog lijken te ploppen. Hier heb je een biertje voor anderhalve euro en een cocktail voor tweeën-eenhalve euro, dat is nog net te doen. We ploffen neer, drinken, kopen een fles Smirnoff bij de 7Eleven (om de cocktail een beetje te pimpen) en ontmoeten allemaal mensen. Ik probeer een gesprek gaande te houden met twee Engelsen die net zijn ingevlogen uit Australië. Ik snapte er niks van maar ze leken het niet erg te vinden om hun verhaal drie keer te vertellen. Ook ontmoeten we Johnny en Kimmy ‘from the States’ die foto’s maken van Edwin omdat hij op een beroemde Amerikaanse Volleyballer zou lijken. Johnny en Kimmy zijn heel dronken en hebben over een paar uur een vlucht.

Konrad haakt rond 1 uur af; rond half 3 brengen we Natalia terug naar het hostel. Op de terugweg naar ons hotel komen we Johnny en Kimmy nog tegen, maar we slaan het aanbod van nog een biertje af en gaan toch maar naar bed.

Dat is maar goed ook. Om 09.30 uur gaat de wekker. We hebben een gigantisch ontbijt-buffet bij de prijs inbegrepen en die kunnen we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Na het ontbijt gaan we terug naar bed; we voelen ons HEEL erg verrot. Echt niet tof. Het enige wat ik uit kan kramen is: ‘ik ben zo zieieie-lig’ en het enige wat Edwin uitkraamt (iets minder katerig dit keer) is:’ja, schat, je bent heel zielig’. Na een tukje besluiten we lunch te gaan halen. We lopen de straat eens een stukje uit en ontdekken een ontzettend gezellig gebied met allemaal restaurantjes. Wij zondigen en gaan voor het eerst in vier maanden naar MacDonalds. Oh wat ongelooflijk slecht en lekker. Hierna gaan we terug naar het hotel voor een uurtje zwembad en de voorbereidingen voor onze avond uit. Onze kater is net over dus we kunnen weer!

Vanavond is bijzonder want vanavond is Natalia en Lisette’s ‘girly-night’. Na vier maanden dag en nacht op elkaars lip te zitten houden Edwin en ik het nog steeds gezellig, maar het is ook leuk om even zonder elkaar op stap te gaan! Dus ga ik met Natalia uit en Edwin met Konrad. We eten eerst gezamenlijk een Pad Thai bij een goedkoop tentje. Edwin en Konrad verdwijnen in de Skytrain om naar de Imax te gaan. Natalia en ik hebben nog trek. We gaan Dim Summen. Na de Dim Sum gaan we naar Starbucks voor koffie en een muffin. Hierna gaan we plassen bij het Sheraton Hotel. We stoppen de bloemen in ons haar die bij de wastafel staan ter decoratie en vervolgen onze weg naar een Engelse Pub. Hier drink ik een glas Chardonnay dat bijna 5 euro kost. AAARGGHH! Maar lekker! Wijn is hier bijna niet te krijgen en ik wordt gek van al dat bier. Er zitten twee Russen naast ons die een halfslachtige poging doen een openingszin te vinden. Ze heffen hun glas en zeggen: ‘merry christmas’. ? WTF?

Na dit heerlijk glaasje springen we in de Skytrain richting Siam Square. Het is een drukte van belang, alle winkels zijn nog open. Een Gucci lippenstift kopen om elf uur ’s avonds is in Bangkok geen probleem, zou je dat willen. Er is van alles gaande met muziek en lampjes. De Thai laten zichzelf fotograveren met alle kerstbomen en kerstklokken, ze doen ons denken aan de Chinezen. We lopen een rondje en besluiten langs de talloze marktkraampjes met prutsels naar het Hard Rock Café te lopen. Er zijn hier gewoon bijna geen kroegen waar je normaal kan zitten en een borrel kan drinken, dus moet je steeds naar de internationale kroegen.

Er speelt een leuke band, we genieten van de klanken van Westerse muziek, wimpelen een Zweed en een Italiaan af nadat we wat drankjes hebben geïncasseerd (Italiaan: ‘Is it not very dangerous for two women to travel alone?’ Lisette: ‘No, because we travel with our husbands’. En weg was ‘ie :)) We blijven tot sluitingstijd en stappen in de derde taxi waarvan de chauffeur zegt een meter te gebruiken. Ik vertrouw het voor geen meter en mijn gevoel is goed; eenmaal aangekomen bij Natalia d’r hotel wil de chauffeur de meter opnieuw aanzetten om door te rijden naar ons hotel. Wij zeggen dat ‘ie de meter aan moeten laten staan (scheelt heel wat geld) en hij wordt heel erg aggresief. We betalen, hij smijt het wisselgeld naar ons terug en rijdt met piepende banden weg. Eikel. We zoeken een nieuwe taxi en die rijdt me gewoon netjes naar huis. Zo kan het dus ook.

Edwin is ook net binnen en heeft na een bezoek aan het Imax theater het nachtlijke straatleven van Bangkok onveilig gemaakt. Krijg je als vrouw teveel ongewenste mannelijke aandacht, als man moet je het doen met foto’s van prostituees die je op elke straathoek in je gezicht geduwd krijgt. Of, zoals Edwin zegt: ‘óf echte prostituees, waarvan niet altijd duidelijk is of het een man of een vrouw is’.

Dat Bangkok bruist, moge in ieder geval zeker zijn. Vandaag doen we het heel rustig aan, vanmiddag nog even een tukje doen en dan…maken we ons op voor dé avond van het jaar: Oudjaarsavond!

1-1-’11, Bangkok

Van ons tukje kwam helemaal niks meer, want we bedachten dat we wel een gezellige picknick doos konden maken voor Oudjaarsavond. Dat was goed gelukt; met een koelbox vol drank en lekkere hapjes namen we een taxi naar Konrad en Natalia’s hotel. Alvast een eerste borrel gedronken en daarna heerlijk gegeten in een lokaal restaurantje. Tegen 8 uur liepen we naar het gebied rond Siam Square waar alle festiviteiten zouden plaatsvinden. Het was een drukte van belang, met straatstalletjes die van alles verkochten, van haarbanden met lichtjes tot eten, rommeltjes en drank. Konrad had een roze opblaaskonijn gekocht wat voor een hoop furore zorgde. Zo werden we door CCTV, de Chinese staatstelevisie, uitgenodigd voor de camera. Helaas bleek dat we niet de hoofdact waren maar langs moesten lopen met het konijn terwijl anderen werden geïntervieuwd. Mooi is dat :) We vonden een mooi plekje tussen één van de gigantische warenhuizen, een tempeltje en een podium met muziek. We gingen zitten, openden onze picknick en voordat we het wisten hadden we heel veel vrienden gemaakt. Eerst kwam er een stel uit Dubai aanwaaien, later kwam er een Frans stel bij zitten, vervolgens bleven er maar mensen komen. Japanners, Thai, alle nationaliteiten kwamen buurten en wilden natuurlijk op de foto. Ondertussen was er gezellige muziek en danste iedereen overal. Een Thai blijft natuurlijk wel een Thai en je kan dan nog zoveel gedronken hebben; als je langs een tempeltje loopt vouw je je handen samen en buig je voor boeddha. Wij bogen ook voor boeddha, maar dan om te vragen of hij wat Chardonnay kon brengen. En toastjes met brie en nog wat andere luxe artikelen ;-) Ondertussen raakte onze drankvoorraad aardig op en net toen ik zei: ‘we are running out of booze’ kwam onze nieuwe vriend uit Dubai eraan met een zak vol blikjes bier. Net toen we daar bijna doorheen waren en Natalia en ik ons tot de tempel wendden, kwam er een Thai met een tas vol met bier aanzetten. Zo kwam het dat er voldoende drank was, en iedereen wodka en bier door elkaar heen dronk. Ook de Thai. Want ze kunnen er braaf uitzien en normaal gesproken bijna niet drinken maar vanavond gingen ze helemaal los!

Het stond aan alle kanten vol met politie maar er was geen oproertje te vinden. Iedereen feestte, danste, lachte en dronk. Net voor twaalven verscheen er een klok op één van de wolkenkrabbers en nog voordat we het wisten, barstte er een gigantisch vuurwerk los. Van twee kanten werd het de lucht in gelanceerd en we bleken er precies onder te staan. Een fantastisch spektakel en dan te bedenken dat ze hier drie keer per jaar oud & nieuw vieren; de onze, het Chinese én het Thaise nieuwjaar!

Tegen één uur werden de festiviteiten langzaam minder; de Aziaten zijn niet van die nachtbrakers. Wij waren hierop voorbereid en liepen richting het Hard Rock Café wat tot laat open zou blijven. Onderweg kwamen we heel veel feestvierders tegen. Elke keer als er iemand een foto maakte van een ander (het blijven Aziaten, of het nou een Chinees of een Thai is: foto’s maken zal je) renden wij ernaartoe en vormden een grote groep om de te fotograferen Thai heen. Die vinden dat natuurlijk geweldig. Zo kwam het dat wij van de ene naar de andere kant van de straat rende, steeds weer naar nieuwe mensen die foto’s stonden te maken. Net na half twee kwamen we aan in het Hard Rock Café. We bestelden nog wat bier, schoten onze ‘party poppers’af (dat waren we in al het feestgedruis vergeten) en dansten tot we niet meer konden. Ik weet niet meer precies hoe laat, maar ergens tussen 3 en 4 namen we een taxi naar ons hotel…compleet gesloopt na een 8 uur durend knalfeest!

Ons oud & nieuw in Bangkok was de beste ooit! Wat een geweldige ervaring om met zoveel leuke en lieve mensen urenlang compleet uit je dak te gaan. De Thai zijn een geweldig volk die weten hoe ze een feestje moeten bouwen!

Onze eerste dag van het nieuwe jaar tot half vier geslapen en toen op pad gegaan voor een noedelsoepje en een Starbucks. Gaaaaar. ‘s Avonds verder niks meer gedaan behalve veel mensen geSkyped en een Pad Thai gegeten. We gaan nog niet weg uit Bangkok; we blijven een paar daagjes langer. We willen nog geen afscheid nemen van deze geweldige stad!

Oh, check de foto’s en filmpjes!!

Gelukkig Nieuwjaar allemaal!